Malicki Marian Jerzy (1895–1945 lub 1946), artysta malarz, dekorator. Ur. 7 XII w Warszawie, był synem przemysłowca Juliana i Kazimiery z Łośniewskich. Do szkoły średniej M. uczęszczał w Warszawie. Podczas pierwszej wojny światowej należał od r. 1915 do Polskiej Organizacji Wojskowej (POW), następnie służył w I Brygadzie Legionów Polskich i w Wojsku Polskim. W r. 1923 zapisał się do Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie. Studia artystyczne kontynuował w Paryżu, w szkole dekoratorstwa i kostiumologii A. Exeter. Uprawiał malarstwo sztalugowe i ścienne, projektował kostiumy i dekoracje teatralne i filmowe. Malował olejno portrety, sceny figuralne, pejzaże i martwe natury. Podejmował też eksperymenty w zakresie sztuki abstrakcyjnej. Z jego utworów wymienić należy: Autoportret (1924), Port w Calais (1925), Cztery postacie, Plan sceny, Scena ruchoma, Scena miasta portowego, Scena cyrku ulicznego, Martwa natura, Wpływ białego na formy statyczne (1928). M. wystawiał swoje obrazy na różnych wystawach, m. in. w Salonie dorocznym Tow. Zachęty Sztuk Pięknych (TZSP) w Warszawie w r. 1924, na wystawie międzynarodowej dawnych aliantów-kombatantów w Caën w r. 1926, w Salonie Sztuki Cz. Garlińskiego w Warszawie w r. 1927, na wystawie Warszawskiego Związku Zawodowego Polskich Artystów Plastyków w Warszawie w r. 1928 i w Krakowie w r. 1929, na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu w r. 1929 z grupą «Praesens», na salonie jesiennym w Paryżu w r. 1929, w Instytucie Propagandy Sztuki (IPS) w Salonie listopadowym w r. 1930 w Warszawie (przeniesiony w r. 1931 do Krakowa), i w salonie zimowym (IPS) w r. 1931/2. Brał też udział w międzynarodowej wystawie modernistów w pałacu sztuk pięknych w Brukseli w r. 1931, w Wystawie Sztuki Polskiej w Rydze w r. 1933 i wystawie Polska Sztuka w Moskwie w r. 1933. Kilkakrotnie wystawiał w Tow. Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie (w l. 1929, 1931, 1934).

M. wiązał się ze skrajnymi ugrupowaniami awangardy. Należał do stowarzyszenia artystów plastyków «Praesens». Interesował się też dekoracją monumentalną, szukał możliwości rozwiązania dużej płaszczyzny muru. Wykonał w Warszawie: sgrafitta w kościele Św. Piotra i Pawła na Koszykach i w Przedszkolu im. M. Mościckiej (1939), polichromię kamienicy nr 36 przy Rynku Starego Miasta (1928); pracował także przy malowaniu panoramy Maroka na międzynarodową wystawę w Paryżu (1925). M. był autorem graficznego układu wydawnictwa „X lat Polskiego Radia”. Mieszkał w Warszawie i zmarł tamże 27 II 1945 (1946?). Odznaczony był Krzyżem Niepodległości. Od r. 1917 był żonaty z Heleną Malczewską.

Autoportret (1924); – Allgemeines Lexikon d. bildenden Künstler des XX. Jahrhunderts, Hrsg. v. H. Vollmer, Leipzig 1956 III; Bénézit, Dictionaire; Łoza, Czy wiesz, kto to jest?; Peretiatkowicz–Sobeski, Współczesna kultura pol.; Who’s who in Central and East Europe, Zurich 1937; Instytut Propagandy Sztuki. Salon Warszawski (tzw. „Listopadowy”) 1930–1931, kwiecień–maj 1931 TPSP w Krakowie; Internationale Kunstausstellung, Palais des Beaux-Arts, Brüssel 1931; Katalog Działu Sztuki. Powszechna Wystawa Krajowa, P. 1929; Polska Sztuka, Moskwa 1933; Salon d’Automne, Paris 1929; Sekcja Artystów Plastyków. Prace Artystów Plastyków Legionistów wystawione w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych, Luty 1934, TPSP w Krakowie; Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie. I. Wystawa Warszawskiego Związku Zawodowego Polskich Artystów Plastyków w Krakowie, Styczeń–Luty 1929; – Dobrowolski T., Nowoczesne malarstwo polskie, Wr.–W.–Kr. 1964 III; Piwocki K., Historia Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie 1904–1964, Wr.–W.–Kr. 1965; Wallis M., Projekty dekoracji i kostiumów teatralnych M. M-ego, „Robotnik” 1928 nr 56; – „Sztuki Piękne” T. 4: 1927/8 s. 190; „Świat” 1926 półr. 2. nr 36 s. 6, 1929 półr. 1. nr 3 s. 4, 1931 półr. 2. nr 27 s. 19; „Tęcza” z. 9: 1928; „Tyg. Ilustr.” 1928 półr. 2. nr 38 s. 707.

Ignacy Trybowski